Dichtbij met de trein: De Duitse Moezel

Waarom ver weg op reis als er rondom ons eigen land ook tal van mooie bestemmingen zijn? Bestemmingen die je ook nog eens met de trein bereikt. De Duitse Moezel-regio is zo'n bestemming die dichtbij is en je makkelijk met de trein bereikt. Eline nam de proef op de som ging er per spoor heen.

De Moezelstreek voelt als een compleet ander land(schap) dan ons eigen land. Aan beide zijden van de kronkelende Moezel-rivier rijzen groene heuvels met pittoreske dorpjes en kastelen de lucht in. En die worden afgewisseld met steile wijngaarden en hoge autobruggen. Een wereld waar de tijd stil heeft gestaan, waar je alleen met cash geld kunt betalen en waar iedereen elkaar in de stille dorpjes gedag zegt. En dat op maar 400 kilometer van mijn woonplaats.

Waarom met de trein naar de Moezel?

De Moezel bereik je met de auto in ongeveer vijf uur. Met de trein doe je er een uurtje langer over. Waarom zou je dan toch voor de trein gaan? Omdat het super leuk is! Een treinreis naar de Moezel is een belevenis op zich, zoals zoveel treinreizen zijn.

De route laat je, terwijl je achteroverleunt op een comfortabele treinstoel, genieten van landschappen van schilderijen, met glooiende heuvels, een laagje mist en kastelen. Je kunt er een goed boek bijpakken of lekker naar buiten kijken en het uitzicht in je opnemen. Geen zorgen maken over files of navigatie, alleen de overstaptijd in de gaten houden.

Er zijn heel veel stations in Duitsland. Zelfs kleine dorpjes hebben een treinstation. Hierdoor kun je eenvoudig tal van Duitse steden en dorpen bereiken. Wat ook nog eens heel leuk is aan treinreizen, is dat je heel makkelijk in contact komt met andere reizigers en lokale inwoners. Bovendien bieden sommige treinen de mogelijkheid om lokale specialiteiten te proeven, wat je reis nog aangenamer maakt. Zo maak je een diepere verbinding met de lokale cultuur.

De treinroute naar de Moezel

Na een lange zoektocht online, met hulp van Google Maps en Airbnb, vonden we onze vakantiebestemming. Enkirch, een klein, rustig wijndorpje dat perfect ligt aan de oever van de Moezel. Dit dorp konden we met het openbaar vervoer bereiken.

Onze treinreis begon in Amsterdam, waar we de internationale trein naar Düsseldorf namen. Na 2,5 uur reizen arriveerden we in Düsseldorf, waar we een uur overstaptijd hadden. Daar namen we de tijd om onze twee andere reisgenoten te voorzien. We lieten de hond uit en wandelden rond met de kinderwagen zodat mijn dreumes een powernap kon doen.

Daarna pakten we de trein met eindbestemming Luxemburg. Deze regionale trein zou ons naar het dorp Bullay aan de Moezel brengen. Het was een super relaxt exemplaar: er zaten verschillende verdiepingen in, waardoor het rustig en ruim aanvoelde, en er was lekker veel plek om de kinderwagen neer te zetten. We namen achterin de trein plaats op twee stoelen die best wel afgezonderd waren. De oudere Duitse dame aan de andere kant van het pad zat te breien. Dat maakte het sfeertje extra gemoedelijk.

Eenmaal in Bullay stapten we uit en namen we de Moselbahn. Deze kleine trein rijdt over een spectaculair traject langs schilderachtige wijndorpen en -gaarden. De rit duurde veel te kort (20 minuten): de panorama-ramen boden fantastische zicht op het spectaculaire landschap.

In Kövenig verlieten we de trein en namen we het pontje om de Moezel rivier over te steken naar Enkirch. Dit kneuterige pontje werd bediend door een man die bijna met pensioen ging. Zo midden op de rivier werden we overvallen door het ware vakantiegevoel.

De totale reis duurde ongeveer 6,5 uur, inclusief alle overstappen.

De sfeer van het wijndorp Enkirch

Ook al ging de reis vlotjes: het was toch wel erg lekker toen we aan het einde van de dag aankwamen in ons vakantiehuisje. Even nergens heen moeten, gewoon op één plek blijven.

Ons vakantiehuisje lag midden in het centrum van Enkirch, omringd door eeuwenoude panden. Het huisje stamde uit een paar eeuwen geleden. Dat was te zien aan de buitenkant, maar ook diverse elementen in het interieur (zoals de deuren, plafondlijsten en vloertegels) brachten ons terug de geschiedenis in.

De rest van het dorp deed ons eigenlijk ook wel aan een paar decennia terug denken. Vooral door het gebrek aan pinautomaten. En door het klein groentewinkeltje waar de weegschaal uit elkaar viel en de boodschappen op een papiertje opgeschreven en uitgerekend werden. Deze kneuterigheid, de rustige kasseien straten vol groen, het kabbelende beekje en de stilte trokken ons direct uit het snelle moderne wereldje dat we thuis gewend zijn. Een prettig contrast!

De kleine tractors die met houten aanhangwagens vol druiven langs de weg geparkeerd stonden, waren het bewijs dat we in een waar wijndorp beland waren. We waren echt even in een andere wereld.

Wat hebben we aan de Moezel gedaan?

De Moezelstreek nodigt uit om buiten te zijn. We hebben daarom volop genoten van het mooie landschap, de eeuwenoude dorpen en kastelen. Ook de lokale wijncultuur smaakt naar meer.

Op de tweede dag wandelden we langs de oever van de Moezel richting Traben-Trarbach, met de intentie om boodschappen te doen bij een grote supermarkt. Tot onze verrassing bleek de winkel gesloten te zijn vanwege een Duitse feestdag – iets waar we natuurlijk niet op voorbereid waren. Desondanks was het een fijne wandeling, en we hebben zelfs een gezellige picknick langs de rivier gehouden.

We verkenden ook de wijnvalleien van Enkirch via een gemarkeerde route. Tijdens deze wandeling werden we vergezeld door uitzicht op de groene, beboste heuvels, de kronkelende rivier en de charmante daken van Enkirch.

De laatste dag maakten we een uitstapje naar Cochem, waar we langs de rivier wandelden en zelfs een bever spotten. We bezochten natuurlijk ook nog even het kasteel.

In de avond proefden wij van lokale Riesling wijn, afkomstig van de wijngaard van de eigenaar van onze Airbnb. We vermaakten ons al kletsend en kleiend (we maakten super leuke schaaltjes in de vorm van een boomblad), lekker met een stoffig kleedje om ons heen en alle kaarsjes aan. Sfeervoller kreeg je het niet.

Nog wat tips voor een treinreis naar de Moezel

De heenreis was een treinreis voor in de boeken. De terugweg daarentegen kon wel wat verbetering gebruiken. We hadden één overstap in Koblenz extra, en alle drie de treinen waren super druk. In de eerste trein moesten we 40 minuten in het halletje staan. Niet ideaal, maar wel onderdeel van avontuurlijk reizen.

Om het beste uit een treinreis naar de Moezel te halen, hebben wij wat tips op een rijtje gezet:

Boek je treinreis van tevoren

Via NSInternational.nl of met een Interrail pass (helemaal wanneer je besluit verder het land of naar een ander land te reizen).

Reserveer je zitplaatsen

Vooral Duitse treinen zijn erg druk. Met een gereserveerde zitplaats kun je in ieder geval op een comfortabele stoel zitten, mét ruimte voor je tas en een tafeltje. Wel zo fijn.

Reis met een tas en niet met een koffer

De treinen zijn niet ingesteld op (grote) koffers. Er is daarom een beperkte hoeveelheid opbergruimte. Het is prettig om je tas onder je stoel of boven je hoofd kwijt te kunnen.

Stap meteen in de coupe waar je gereserveerde stoelen zijn

Op je ticket zie je in welk treinstel en welke coupe je zit. Op het aankomstscherm op het station kun je vervolgens zien bij welke letter (die hangen boven het perron) jouw coupe stopt. Anders moet je de hele trein door (niet handig als je meerdere tassen en/of een kinderwagen bij je hebt).

Er zijn speciale afgesloten gezinscoupes

Dat is erg fijn als je kleine kinderen hebt die willen slapen of spelen. Ik dacht dat ik die gereserveerd had, maar dat was niet het geval. Als je graag in zo'n coupe zit, kun je het beste even contact opnemen met NS International voor meer informatie.

Neem cash geld mee naar Duitsland

En al helemaal naar deze regio, waar je een paar tiental jaren terug de tijd in gaat. Je kunt nergens met je pinpas betalen (behalve de pizzatent en bakker) en wij hadden ook nog eens de pech dat de (enige!) pinautomaat stuk was.