Afgelopen winter reisde Eline naar de jungle van Costa Rica om daar te gaan hiken, dieren te spotten en te genieten van de pure groene wereld. Halverwege haar reis daalde ze af naar het zuiden. Een driedaagse hike door Corcovado National Park stond op de planning. Een van de meest biodiverse plekken op aarde. In dit artikel vertelt zij meer over Corcovado National Park en over haar bijzondere hike door de ongerepte jungle!
Een van de redenen waarom ik met mijn vriend naar Corcovado National Park wilde was vanwege de hoeveelheid dieren die er leven. Daarnaast hoorden we geweldige verhalen over de intensiteit van de jungle, hoe groen en wild het er was. Dat het de meest ongerepte jungle van Midden-Amerika zou zijn en dat je er op een hele pure manier van kon genieten.
Eerst iets over Corcovado National Park
Voordat we beginnen, droppen we nog even wat feiten. Corcovado National Park is door National Geographic uitgeroepen tot één van de meest biodiverse plekken ter wereld. Dit Costa Ricaanse natuurgebied is 424 vierkante kilometer groot en is de thuisbasis voor tal van dieren, planten en bomen. Iets meer dan 3% van de totale biodiversiteit ter wereld komt voor in Corcovado National Park. Dat is voor zo'n klein oppervlakte mega veel. Het nationale park ligt in het zuidwesten van Costa Rica op het schiereiland Osa.
Corcovado National Park heeft het grootste primaire regenwoud van de complete Amerikaanse Pacifische kustlijn. Logisch dat hier zoveel verschillende soorten dieren en planten te zien zijn! Je vindt er daarnaast ook secondary forest. Deze bossen zijn ontstaan nadat (bananen)plantages opgedoekt werden zodat de natuur weer z'n gang kon gaan. Ook hier leven heel veel verschillende dieren.
Welke dieren leven er in Corcovado National Park?
De keuze was makkelijk gemaakt. Vooral toen we er achter kwamen welke dieren er leven. In Corcovado National Park vind je een hele grote populatie bedreigde Baird's tapirs. Een van onze groepsgenoten liet tijdens het hiken weten dat de tapir haar spirit animal was. En terecht, want deze dieren zijn bijzonder!
Naast tapirs kom je in Corcovado National park krokodillen en kaaimannen tegen, vooral op de stranden en in de rivieren. In de zee waar Corcovado National Park aan grenst leven stierhaaien, walvissen en tal van dolfijnsoorten. Ook vier soorten zeeschildpadden, kleurrijke kreeften en andere bijzondere zeewezens vinden hier hun heil.
Een jungle is niet compleet zonder apen. In Corcovado National Park vind je alle vier de Costa Ricaanse apensoorten: de met uitsterven bedreigde Centraal-Amerikaanse doodshoofdapen, de witkopkapucijnapen, de mantelbrulapen en de slingerapen van Geoffroy. Andere zoogdieren die je hier aantreft zijn de pakira, tamandua, miereneter (!!), neusbeer, otter en agouti. En laten we de legendarische luiaarden niet vergeten, dat zijn met stip op een (oke gedeelde plek met dolfijnen) mijn spirit animals.
Wat vogels betreft zit je in heel Costa Rica goed, maar in Corcovado National Park extra. Hier spot je namelijk de grootste populatie scharlaken ara's, maar ook pelikanen, briluilen, kolibries, toekans en spechtsoorten loop je hier tegen het lijf. Er zitten ook heel wat kikkers (pijlgifkikkers, de legendarische groene boomkikkers) en slangen, waaronder de boa constrictor, de bushmaster en de giftige ferdelance.
Op jungle tour door Corcovado National Park
Corcovado National Park is een beschermd natuurgebied. Je kunt het park daarom het beste betreden met een gids. Wanneer je zelf door deze jungle wilt wandelen, is het nodig heel wat papierwerk in te voeren en andere zaken te regelen. Wij hebben meteen besloten om Corcovado met een gids te bezoeken, omdat het super leuk is om met een lokale inwoner, die veel kennis heeft, op pad te gaan. Daarnaast wil je in deze wilde jungle vol dieren en warme temperaturen niet verdwalen.
Ruim voor ons bezoek aan Corcovado National Park (iets van twee maanden) boekten we onze driedaagse junglehike bij Sukia Travel. We kozen voor deze hoeveelheid dagen omdat het ons leuk leek om ons helemaal onder te dompelen in de jungle. Wil je korter door Corcovado hiken, dan is er ook een dagtour en een tweedaagse trip.
Zo zag onze jungletrip er uit
Na een lange tijd uitkijken naar ons avontuur in de natuur van Corcovado (en überhaupt naar Costa Rica) was het eindelijk zo ver: onze driedaagse junglehike ging beginnen! Op het strand van Drake Bay, waar we een nachtje verbleven, stond een speedboot ons op te wachten. We maakten meteen kennis met onze gids en onze drie andere groepsgenoten. De groep bestond dus, inclusief gids, uit zes personen.
Erg leuk vonden we zo'n klein groepje, want zo is het heel makkelijk om vragen te stellen en persoonlijk contact met elkaar te hebben. We maakten al snel vrienden met het Britse stel dat in ons groepje zat. En ook Andrė de gids voelde door zijn sterke verhalen, zijn relaxte vibe en flauwe grappen na een paar uur al als vriend aan.
De jungletrip startte met een boottocht langs de paradijselijke kustlijn van Corcovado. Relaxt hangende palmbomen wisselden af met metershoge tropische bomen en grote rotsen en stenen in het water. We hielden onze ogen 45 minuten lang open om te kijken of we walvissen of andere dolfijnsoorten tegen zouden komen.
De eerste hikes: La Sirena
Corcovado National Park heeft een aantal 'stations' waar je kunt slapen en eten en van waaruit de hikes beginnen. La Sirena is de bekendste en wordt vaak als eerste hikelocatie gebruikt. De reden is, vermoed ik, omdat hier zoveel dieren te zien zijn. Bij aankomst op het strand van La Sirena moesten we meteen alles van plastic weggooien. Daar gingen onze energierepen en bananenchips! Een erg goed initiatief natuurlijk. Zo komt er geen snippertje plastic in deze jungle terecht en blijft de natuur ongerept.
We spoelden onze voeten af, namen een plaspauze en wandelden vervolgens naar het station van La Sirena. Onderweg spotten we al diverse apen en knaagdieren. Het station van La Sirena was indrukwekkend. Een groot houten gebouw met open ruimtes dat zo als decor in een scene van Jurassic Parc zou passen. We dropten onze spullen op onze bedden (in een enorme slaapzaal) en doken de jungle in.
André nam ons mee naar plekken waarvan hij wist dat daar dieren zaten. Daarom spotten we al heel snel een boa constructor en een slapende tapir met baby. Ook diverse vogelsoorten en apen kwamen aan bod. Bij planten en bijzondere bomen bleef hij ook stilstaan. We waren niet vaak de enige die van een wild dier genoten: als de ene gids een dier had ontdekt, kwamen er al snel andere gidsen met reizigers bij. Dat mocht de pret niet drukken.
Na een wandeltocht door de groene jungle. en het ruige strand stond er een lunch klaar in het restaurant van La Sirena. We aten genoeg zodat we lekker veel energie hadden voor de hike van de middag. André nam ons mee naar een wat minder begaand gebied. Daar kwamen we een miereneter, een badderende tapir, verschillende soorten apen, een luiaard en gekleurde vogelsoorten tegen.
Na een paar uur wandelen goot het zweet uit onze lichamen. Gelukkig had André daar een oplossing voor en daarom wandelden we naar een door rotsen afgeschermde rivier waar kiezelsteenstrandjes waren en er een lichte stroming stond. "Zijn hier echt geen krokodillen?", vroegen we André keer op keer maar zijn antwoord was, na een eigen spannende ervaring met krokodillen te hebben gedeeld, 'nee'. Daar gingen we, de rivier in. Echt een verwennerij, en het uitzicht was super mooi. Precies wat je verwacht bij een junglerivier: mangroves, bomen die over het water hangen en lianen waar je het liefst gebruik van wilt maken. Als kers op de taart vlogen er ook nog twee ara's over.
Die avond ging na het diner om acht uur het licht uit. De volgende ochtend stond namelijk een nachthike om 5:00 uur op de planning. We doken onze stapelbedden in, genoten van junglegeluiden en een dolby surround snurkconcert, of twee kakkerlakken in je bed (je ligt toch midden in de jungle, maar is niet gebruikelijk!), en vielen in slaap.
Dag 2: nachthike en San Pedrillo
De volgende ochtend vertrokken we met zaklampen de donkere jungle in, op zoek naar slangen, kikkers, insecten en andere nachtdieren. We speurden alle hoeken en gaten af maar zagen helaas niet veel. Anderen hadden wel geluk: zij spotten de groene boomkikker. Na de 1,5 uur durende hike stond het ontbijt klaar waarna we ons opmaakten voor een laatste hike in daglicht in dit gebied. We wandelden naar een stuk primary forest en daar merkte je meteen dat het een stuk vochtiger, groener en wilder was. Chris werd gevraagd in een open boomstam te kruipen en ontmoette daar een groep vleermuizen. Het was een prachtig stukje natuur.
Na de hike stond de boot ons op te wachten om ons naar het tweede station te brengen: San Pedrillo. Dit stukje jungle bestaat uit primary forest en is daarom een stuk vochtiger. Ook zijn de wandelpaden hier, vergeleken met de vlakke padden bij La Sirena, een stuk uitdagender: je moet meer klimmen en meer afdalen. We merkten het al meteen nadat we onze lunch naar binnen gewerkt hadden en het station verlieten. We moesten aan het werk, steile junglepaden beklimmen en elke seconde het zweet uit ons gezicht vegen.
Bij San Pedrillo zie je minder dieren, omdat het bos zo dichtbegroeid is, maar wel een stuk meer én hogere bomen en planten. Hier was het vooral stevig doorwandelen en minder stilstaan en zoeken naar dieren. Dat vonden we jammer, maar na dit aangegeven te hebben veranderde André zijn instelling en ging hij meer vertellen over planten die we tegenkwamen.
Na een paar uur hiken kwamen we aan op een idyllisch landgoed aan de rand van de jungle, met fleurige bloemen, een plantage en een kabbelend riviertje. We trokken onze badpakken aan en sprongen in het water. Heerlijk afkoelen, kletsen, lachen, ervaringen uitwisselen en vergezeld worden door kolibries. 's Avonds stond er een door de gastvrouw klaargemaakt diner klaar. We waren nu met een stuk minder reizigers en gidsen dus het voelde allemaal wat persoonlijker aan.
Ook de eigenaar van het landgoed, Kapi, genoot van onze aanwezigheid. Hij probeerde merchandise shirts met foto's van zichzelf en dieren aan ons te verkopen in ruil voor sterke alcoholische shotjes. Goede deal! Kapi sprak alleen Spaans dus dat was een goede manier om te oefenen. Gelukkig visten we de meest interessante dingen uit zijn verhalen, zoals dat er wel eens poema's over zijn landgoed lopen. Spannend!
Dag 3: wilde jungle en watervallen
Na een rustigere nacht, waar we geen poema's gezien hadden, smulden we van scrambled eggs en toast met jam terwijl we uitkeken op de rand van de jungle. Het avontuur lonkte weer. We trokken onze schoenen aan, rekten onze spieren en doken de jungle weer in voor onze laatste, en zwaarste, hike. De hike begon met een pad door mega dicht begroeid woud waar wandelende bomen te zien waren en tal van dierensporen, zoals pootafdrukken van jaguars.
Al snel begon het pad weer omhoog te lopen. Op m'n eigen tempo klom ik via de boomstamtreden omhoog. Het uitzicht werd door al het zweet in m'n oog soms een beetje wazig, maar eenmaal boven was het fantastisch. Na een aantal afdalingen en klimmen kwamen we uiteindelijk aan bij een brede rivier. We hoorden een waterval in de verte kletteren en wandelden er heen. Een metershoge waterval waaronder een perfect zwempoeltje lag. Heerlijk afkoelen!
Na de waterval wachtte ons nog een stevige klim. Doorzetten, positieve gedachtes en gaan. De laatste meters. Eenmaal boven voelde het als een enorme prestatie en dat was natuurlijk super bevredigend. We liepen het nationale park uit en kregen in een schattig huisje een lekker bord casado (met verse tilapia!) voorgeschoteld. Dit was een indrukwekkende én onvergetelijke hike!
Wat kun je nog meer in Corcovado National Park doen?
Na de junglehike hadden we maar een wens: lekker douchen en onze kleren wassen. We dronken nog een drankje met onze nieuwe vrienden en gingen naar bed. We sliepen in een jungle hut van Sukia Hostel, op loopafstand van de gezelligheid van Drake Bay.
De volgende ochtend hadden we een nieuwe tour op de planning staan, namelijk een boottrip naar Caño Island. Dit biologische reservaat ligt op een uur varen van Drake Bay en is het thuisfront voor onder andere zeeschildpadden en andere kleurrijke vissen.
Terwijl we in de boot genoten van het uitzicht zagen we opeens staarten boven het water uitkomen. Het waren hele grote dolfijnen! Groter dan tuimelaars en iets kleiner dan bultruggen. Ik kreeg bijna tranen van geluk, het was heel mooi. Later spotten we ook nog baleinwalvissen.
De snorkelspots bij Caño Island waren mooi. Je zag veel gekleurde vissen en we spotten ook een bijzondere kreeft. Opeens gebaarde Chris naar mij dat ik moest komen. Ik zwom als een gek naar hem toe en zag waar hij naar wees: twee zeeschildpadden!! We volgden een van de dieren met onze ogen en zagen het prehistorische wezen boven water komen. Wat een prachtig gezicht!
Tijdens de tour werden we ook nog naar een paar stranden gebracht. Dat vinden wij altijd een beetje geforceerd voelen maar uiteindelijk is het heerlijk toeven op zo'n Expeditie Robinson strand. En wat een uitzicht! Op een van de stranden genoten we samen met een stel ara's van de zon.
Zo kom je in Drake Bay
Drake Bay is dus wel echt de place to be voor jungleliefhebbers en avonturiers. Het lijkt een uitdaging om in deze uithoek te komen, maar dat valt erg mee. Reis je met het openbaar vervoer, dan neem je de bus naar Palmar Norte en vervolgens de taxi naar Sierpe. In Sierpe vertrekt de ferry via de Terraba Sierpe National Wetlands naar Drake Bay. Met de auto kom je er makkelijker, maar het openbaar vervoer is leuker, duurzamer en avontuurlijker.
Je kunt Corcovado National Park trouwens ook bezoeken vanuit Puerto Jimenez. Dat stadje ligt ten noorden van het nationale park en is ook erg leuk.
Na ons bezoek aan Drake Bay boekten we een huisje bij Corcovado Private Villas waar we bij de infinity pool lekker bijkwamen met een fruitsmoothie en een goed boek. Dit was trouwens een van de beste plekken om ara's en toekans te spotten!
Heb je nog vragen over Corcovado National Park of iets anders over Costa Rica? Laat het ons weten!